Gen. Brochwicz-Lewiński „Gryf”

MSZA W DRUGĄ ROCZNICĘ ŚMIERCI

Msza święta w drugą rocznicę śmierci ś.p. gen. dyw. Janusza Brochwicz-Lewińskiego „Gryfa”

5 stycznia 2019 r. w Katedrze Polowej Wojska Polskiego w Warszawie odbyła się Msza święta w drugą rocznicę śmierci ś.p. gen. dyw. Janusza Brochwicz-Lewińskiego „Gryfa”. Mszy przewodniczył ks. płk Mariusz Tołwiński, proboszcz katedry polowej. W homilii ks. płk Tołwiński, nawiązując do uroczystości Objawienia Pańskiego, mówił że życie gen. Janusza Brochwicz-Lewińskiego można porównać do wędrówki Trzech Króli. – Podobnie jak oni był nieustannie w drodze. Swoje życie poświęcił służbie człowiekowi i Rzeczypospolitej. „Gryf” zawsze w sercu miał Polskę, wzór patrioty, żołnierza niezłomnego, przykład dla młodego pokolenia – powiedział proboszcz katedry. Eucharystię koncelebrował ks. Jan Dohnalik, kanclerz Kurii Ordynariatu Polowego
Uroczystość uświetnili swoją obecnością płk Adam Brzozowski, który reprezentował prezydenta RP Andrzeja Dudę, Agnieszka Bogucka – prezes Zarządu Fundacji im. gen. dyw. Janusza Brochwicz-Lewińskiego ps. „Gryf”, płk Mariusz Pawluk – zastępca dyrektora Departamentu Zwierzchnictwa nad Siłami Zbrojnymi BBN, płk Michał Strzelecki – dowódca Jednostki Wojskowej Komandosów. Instytut Pamięci Narodowej reprezentował Mateusz Niegowski z Biura Upamiętniania Walk i Męczeństwa

Po mszy w sali Ordynariatu Polowego odbyło się spotkanie Przyjaciół „Gryfa” gdzie uroczyście otwarto wystawę pt. „Janusz Brochwicz-Lewiński »Gryf«”. Przygotowała ją Agnieszka Bogucka z Fundacji im. Generała Dywizji Janusza Brochwicz-Lewińskiego p.s. „Gryf”. – Fundacja i wystawa powstały po to by te wszystkie ideały którymi gen. Brochwicz-Lewiński żył nieść do młodszych pokoleń. Narratorem wystawy jest sam Gryf. Ekspozycja to przejście drogą życiową Generała, choć lakoniczna to jednak dająca pewien obraz wydarzeń z jego biografii, o których nam opowiadał – powiedziała Agnieszka Bogucka

Janusz Brochwicz-Lewiński urodził się 17 września 1920 r. w Wołkowysku. Zgodnie z rodzinną tradycją rozpoczął służbę wojskową. Bronił ojczyzny we wrześniu 1939 r., trafił do niewoli sowieckiej, z której szczęśliwie zbiegł. Wstąpił w szeregi Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. Podczas Powstania Warszawskiego walczył w batalionie „Parasol”. Na Woli był dowódcą obrony słynnego Pałacyku Michla, który został uwieczniony w piosence powstańczej. Po wojnie przebywał na emigracji. Do kraju wrócił w 2002 r. Aktywnie działał w środowisku kombatanckim, był członkiem kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari, wspierał prace na powązkowskiej „Łączce”. Prezydent RP Andrzej Duda odznaczył go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski
Janusz Brochwicz-Lewiński „Gryf” był laureatem przyznawanej przez IPN Nagrody Kustosz Pamięci Narodowej, którą otrzymał w 2016 r.
/ipn.gov.pl/ /7.1.2019/

ROCZNICA ŚMIERCI – MSZA ŚW.

WARSZAWA – KATEDRA POLOWA

6 STYCZNIA 2018

Jezu, ufam Tobie
Rok temu, 5 stycznia 2017 roku, po 96 latach życia pełnego walki i ciężkich doświadczeń, ale też wielkich czynów, odszedł na wieczną wartę
Ś.+P.
Gen. bryg. Janusz Brochwicz Lewiński ps. Gryf
Żołnierz Września w szeregach 76 PP im. Ludwika Narbutta w Grodnie, jeniec bolszewików – 18.09.1939 r. cudem ocalony, członek ZWZ-AK od 1940 r., partyzant i powstaniec warszawski, ciężko ranny w walkach na Woli
Jeniec oflagu VII A Murnau, po wojnie został na emigracji. Oficer Bryg. Spadochronowej im. St. Sosabowskiego w Szkocji, po demobilizacji oficer w 3 Przybocznym Pułku Królewskich Huzarów Elżbiety II i Armii Renu
Oficer MI6, całe swe życie poświęcił walce z wrogami Polski
Odznaczony licznymi dekoracjami, dumny był z Krzyża OW Virtuti Militari V kl., British Empire Medal, a także Krzyża Wielkiego Polonia Restituta, którym uhonorował go Prezydent Andrzej Duda w 2015 r.
Honorowy Obywatel Warszawy,
w latach 2009–2014 członek Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari
Wrócił do kraju w 83 roku życia. Pragnął Polski wolnej, szlachetnej i sprawiedliwej, kochał młodzież, której poświęcał siły i czas, ufając że ona zastąpi krwawe szeregi Jego pokolenia i przejmie odpowiedzialność i ofiarną służbę dla Polski
Piękny Człowiek o niepodległej duszy, porywał wielką kulturą, wrażliwością i błyskotliwą inteligencją, patriota i obywatel świata
Mawiał że „człowiek może być szczęśliwy tylko w Ojczyźnie. To wielki skarb który trzeba bardzo cenić”
25 stycznia 2017 r. po Mszy św. w Katedrze Polowej w Warszawie przy ul. Długiej spoczął w kwaterze zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach
Po roku od Jego śmierci spotkamy się na Mszy św. w Katedrze Polowej 6 stycznia 2018 r. o godz. 12 by dziękować Panu za życie Naszego Przyjaciela i Bohatera
Cześć Jego Pamięci!