Jacek Saryusz-Wolski
W GRUPIE EKR
Europoseł Jacek Saryusz-Wolski dołączył do frakcji Europejskich Konserwatystów i Reformatorów w Parlamencie Europejskim – poinformowała grupa EKR
Saryusz-Wolski zasiada w Parlamencie Europejskim nieprzerwanie od 2004 r. Był wiceprzewodniczącym Europejskiej Partii Ludowej /EPL/, do której należą centroprawicowe ugrupowania z państw Europy, w tym PO i PSL. Do połowy listopada 2016 był też wiceprzewodniczącym frakcji EPL w europarlamencie
W 2017 r. został wykluczony z Platformy Obywatelskiej oraz z EPL, która tworzy największą frakcję w europarlamencie, po tym kiedy polski rząd oficjalnie zgłosił jego kandydaturę na przewodniczącego Rady Europejskiej
Saryusz-Wolski jest z wykształcenia doktorem ekonomii. Integracją europejską zajmował się od lat 70 ubiegłego wieku, najpierw naukowo, a w 1991 został pierwszym pełnomocnikiem polskiego rządu ds. integracji europejskiej i pomocy zagranicznej. Uczestniczył w negocjacjach układu stowarzyszeniowego Polski z Unią. Funkcję tę pełnił do 1996. W latach 2000-01 był sekretarzem Komitetu Integracji Europejskiej, który koordynował negocjacje w sprawie przystąpienia Polski do UE. 13 czerwca 2004 został wybrany do PE z listy PO
Saryusz-Wolski był wiceprzewodniczącym PE /od lipca 2004 do stycznia 2007/, a następnie, w nowym rozdaniu funkcji w PE, na dwa i pół roku stanął na czele komisji spraw zagranicznych europarlamentu. Zastąpił na tym stanowisku wpływowego europosła niemieckiej chadecji Elmara Broka, który nie krył rozczarowania takim obrotem sprawy. Wyborowi Saryusz-Wolskiego na szefa ważnej komisji PE towarzyszyły duże emocje. W konsekwencji jego wyboru stanowisko szefa komisji budżetowej PE utracił bowiem jego kolega z PO Janusz Lewandowski. Do sporu włączył się wówczas PiS, apelując do ówczesnego lidera PO Donalda Tuska o poparcie dla wyboru Saryusz-Wolskiego na przewodniczącego komisji spraw zagranicznych
Domeną działalności Saryusz-Wolskiego w europarlamencie stała się polityka wschodnia. W 2006 zgłosił pomysł powołania zgromadzenia Partnerstwa Wschodniego, tzw. Euronest, uzasadniając że takie międzyparlamentarne forum wzmacniałoby istniejące relacje pomiędzy UE a jej wschodnimi partnerami. Decyzja o powołaniu zgromadzenia zapadła w maju 2009, a jego pierwsze posiedzenie odbyło się dwa lata później. Do Partnerstwa Wschodniego należy sześć krajów: Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Gruzja, Mołdawia i Ukraina. Celem PW jest zbliżenie polityczne i integracja gospodarcza tych krajów z UE
Jeszcze przed wydarzeniami na kijowskim Majdanie na przełomie 2013 i 2014 i decyzją ówczesnego prezydenta Ukrainy Wiktora Janukowycza o wycofaniu się z podpisania umowy stowarzyszeniowej z UE Saryusz-Wolski był jednym z pierwszych polityków którzy otwarcie twierdzili że Janukowycz negocjował z Unią w złej wierze, nie ma zamiaru podpisywać umowy o stowarzyszeniu i prowadzi grę z Moskwą. Po wybuchu protestów na Majdanie Saryusz-Wolski był też jednym z inicjatorów akcji solidarności z Ukrainą w PE, a także autorem wielu projektów rezolucji europarlamentu w sprawie Ukrainy i konfliktu rosyjsko-ukraińskiego
Jako europoseł Saryusz-Wolski zajmował się także bezpieczeństwem energetycznym i budową wewnętrznego rynku energii. Przewodniczył spotkaniom ministrów ds. energii Europejskiej Partii Ludowej. Był autorem raportu na temat wspólnej zewnętrznej polityki bezpieczeństwa oraz opinii do Mapy Drogowej UE 2050 w dziedzinie energii. Angażował się przeciw projektowi Nord Stream 2 oraz decyzji Brukseli w sprawie udostępnienia Gazpromowi większej przepustowości gazociągu OPAL
Saryusz-Wolski jest pomysłodawcą przyznania Nagrody im. Sacharowa osobom szczególnie zasłużonym w walce na rzecz praw człowieka i wolności, m.in. białoruskiemu opozycjoniście i kandydatowi na prezydenta Alaksandrowi Milinkiewiczowi w 2006 oraz rosyjskiej organizacji Memoriał w 2009
/PAP/interia.pl/
