Literatura

KSIĄŻKA ROKU

NAGRODA LITERACKA WARSZAWY

Zgłoś najlepszą polską książkę 2016 roku!
Od 1 grudnia do końca stycznia 2017 r. każdy może zgłosić swoje propozycje do wyjątkowego konkursu – Nagrody Literackiej m.st. Warszawy
To prestiżowe wyróżnienie którego historia sięga czasów przedwojennych. Kandydatów do nagrody zgłaszają wydawcy, księgarze, bibliotekarze oraz czytelnicy
– Zawsze chętnie sięgam po tytuły wyróżnione Nagrodą Literacką m.st. Warszawy. Książki znajdujące się w ścisłej czołówce tego najstarszego warszawskiego konkursu są pozycjami wartościowymi, ciekawymi, na najwyższym poziomie literackim i edytorskim – mówi organizator
Nagrody w konkursie przyznawane są w pięciu kategoriach. W regulaminie przewidziano miejsce nie tylko dla kategorii tradycyjnych, jak proza, poezja, literatura dla dzieci i młodzieży, ale również stworzono kategorię wyłącznie dla pozycji varsavianistycznych – edycja warszawska
Szczególnym wyróżnieniem jest tytuł – Warszawski Twórca – przeznaczony dla wybitnych pisarzy, a w szczególny sposób związanych z Warszawą, przyznawany za całokształt twórczości literackiej
Kandydatów w tej kategorii wyłania jury konkursu. Pierwszym uhonorowanym tym tytułem był Tadeusz Konwicki, o którym w laudacji napisano „za wszystko co stworzył o Warszawie, dla Warszawy i w Warszawie”. W kolejnych latach tytuł Warszawskiego Twórcy otrzymali m.in. Marek Nowakowski /2010/, Janusz Głowacki /2011/, Janusz Tazbir /2012/, Joanna Kulmowa /2013/, Jarosław Marek Rymkiewicz /2015/
Pula nagród w konkursie wynosi 200 tys. zł. Laureaci poszczególnych kategorii /literatura piękna – proza, literatura piękna – poezja, literatura dziecięca – tekst i ilustracje oraz edycja warszawska/ otrzymują po 20 tys. zł – przy czym do laureatów w kategorii literatura dziecięca nagroda trafia zarówno do autora tekstu /20 tys./, jak i ilustratora /20 tys./. Zdobywca tytułu Warszawskiego Twórcy, poza okolicznościowym medalem i dyplomem, otrzymuje nagrodę pieniężną w wysokości 100 tys. zł
– Rozpoczynamy jubileuszową edycję Nagrody Literackiej – już po raz 10 wybierzemy najlepsze polskie książki roku. Konkurs stoi na bardzo wysokim poziomie, a nagrodzone książki to literatura najwyższej miary. Obserwuję i cieszy mnie to jak z każdym rokiem Nagroda Literacka zyskuje coraz szersze uznanie, zarówno środowiska literackiego jak i czytelników. Serdecznie zachęcam wszystkich warszawiaków by zgłaszali swoje ulubione książki wydane w 2016 roku. Mam nadzieję że w tej edycji zgłoszeń będzie rekordowo dużo – mówi inny organizator
Rusza przyjmowanie zgłoszeń!
Propozycje do nagrody /w kategoriach: literatura piękna – proza, literatura piękna – poezja, literatura dziecięca – tekst i ilustracje oraz edycja warszawska/ można zgłaszać za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego dostępnego na stronie internetowej: www.kulturalna.warszawa.pl lub pocztą tradycyjną na adres: Biuro Kultury, Urząd m.st. Warszawy, pl. Bankowy 2, 00-095 Warszawa, z dopiskiem „Nagroda Literacka m.st. Warszawy”
Wybierać należy z książek żyjących autorów, napisanych w języku polskim i wydanych w 2016 roku. Jeżeli zgłaszającym jest wydawca powinien przesłać osiem egzemplarzy zgłaszanej do nagrody książki. Liczba zgłoszeń nie ma wpływu na decyzję jury. W razie pytań zapraszamy do kontaktu: nagrodaliteracka@um.warszawa.pl, tel. 22 443 03 66
Nagroda Literacka m.st. Warszawy to prestiżowe wyróżnienie którego historia sięga czasów przedwojennych. Konkurs jest kontynuacją tradycji nagrody o tej samej nazwie, przyznawanej w latach 1926-38, a przerwanej przez wybuch II wojny światowej. Pierwszym jej laureatem był najstarszy syn Adama Mickiewicza – Władysław, ostatnim przed wojną – Leopold Staff. Nagrodą tą wyróżniono także twórców takich jak Wacław Berent /1929/, Tadeusz Boy-Żeleński /1933/, Pola Gojawiczyńska /1935/, Maria Kuncewiczowa /1937/. Nagroda Literacka m.st. Warszawy w obecnej formie przyznawana jest od 2008 roku, kiedy to Rada Miasta Stołecznego Warszawy przyjęła uchwałę reaktywującą to wyróżnienie
Fundator i organizator: Miasto Stołeczne Warszawa
Partner: Biblioteka Narodowa
Patroni medialni: Radio dla Ciebie, portal Lubimy czytać, Rzeczpospolita
Współpraca: Warexpo
/www.um.warszawa.pl/

*****

SPOTKANIE Z KSIĘCIEM POETÓW

NIEZWYKŁY SPEKTAKL „GŁOSY”

BOHDAN URBANKOWSKI

WARSZAWA

17 MAJA 2016

Teatr Rapsodyczny i Solidarni zapraszają na „Głosy” Bohdana Urbankowskiego
Spektakl zostanie zaprezentowany 17 maja w Domu Pielgrzyma „Amicus”, przy parafii św. S. Kostki, na Żoliborzu w Warszawie, bezpośrednio po wykładzie prof. Andrzeja Nowaka /wykład rozpoczyna się o godz. 17 i trwa ok. 2 godz./. Początek spektaklu planowany na ok. 19.15
„Głosy” – w reżyserii Maryli Ścibor-Marchockiej – to spektakl oparty na dziele niezłomnego i prawie zapomnianego poety, prozaika, filozofa, historyka, publicysty – Bohdana Urbankowskiego /ur. 1943 r. syn Mieczysława, oficera AK, uczestnika Powstania Warszawskiego, więźnia obozów koncentracyjnych Auschwitz, Buchenwald, Leitmeritz/
Autora najlepiej opisuje honorowy tytuł Księcia Poetów i Laur Posła Prawdy przyznane mu w 1993 r. Bezkompromisowe dążenie do Prawdy, nieuleganie naciskom, wierność Polsce i ideałom II Rzeczpospolitej opłacił wielokrotnie bezrobociem, rugowaniem z uczelni z wilczym biletem /jako wykładowca/, spychaniem na margines. Wciąż mało znany, zbyt rzadko czytany i cytowany – tytan pracy, autor monografii Herberta, Mickiewicza, Piłsudskiego, Dostojewskiego i Wojtyły, kilkudziesięciu dramatów, ponad 50 publikacji /zbiorów esejów, poezji, prac filozoficznych i historycznych/. Najważniejsza w jego twórczości prozatorskiej pozostaje „Czerwona Msza” – ukazująca zarówno tych literatów którzy wdali się w „romans” z okupantem sowieckim po 17 września 1939 r. i zainfekowali kulturę polską zdradą i nihilizmem, oraz tych którzy wypowiadając swe „non possumus” zostali skazani na nieistnienie, zapomnienie w świadomości Narodu
Pośród wielu zbiorów poezji najważniejsze są z pewnością „Głosy” – pisane przez całe niemal życie /od 1968 r./. To poetycki zapis rzeczywistości obozów koncentracyjnych Buchenwaldu i Auschwitz, gdzie każdy niemal wiersz to inna postać – głos w przestrzeni – mówiący własnym, często bardzo indywidualnym językiem, opisujący wydarzenia, legendy obozowe, codzienność – tak bardzo subiektywnie, że nieraz to samo wydarzenie nabiera zupełnie innego wymiaru. Urbankowski posługuje się swobodnie konwencjami i stylami stając się tym bardziej wiarygodny, tworząc praktycznie zapis dokumentalny. „Głosy” oparte są na wspomnieniach więźniów, na prawdziwych wydarzeniach – nie ma w nich nic nadto. Tym bardziej wstrząsające i ważne – zwłaszcza dziś kiedy zgrabnie prowadzona przez Niemców polityka historyczna zdejmuje odpowiedzialność z tychże i rozmywa ją gdzieś między mitycznymi nazistami, a Polakami
Spektakl na który pragniemy zaprosić jest nietypowy. Aktorzy stali się w nim głosem. Tylko głosem – i głos ten pozostaje ostatnim przekazem z łagru – tych których pochłonął piec krematorium i tych którzy przeżyli piekło – ale już tylko głosem są w stanie zaświadczyć o tamtej rzeczywistości. Będą tam ludzie święci i nikczemni, oprawcy i ofiary, bohaterowie najwyższej miary i mali zjadacze chleba chcący tylko i aż przetrwać. Usłyszymy co dodało im sił, a co odebrało ostatnią nadzieję
Sponsorami spektaklu – udzieliwszy swych głosów charytatywnie – są: Michał Żebrowski, Jerzy Zelnik, ś.p. Janusz Zakrzeński, Katarzyna Wełpa, Rafał Jan Porzeziński, Michał Piela, Maria Pakulnis, Cezary Nowak, Mikołaj Müller, Zbigniew Moskal, Olga Miłaszewska, Wojciech Malajkat, Anna Majcher, Piotr Machalica, Agnieszka Kuczyńska, Rafał Królikowski, Wiesław Komasa, ś.p. Krzysztof Kołbasiuk, Tadeusz Kawecki, Mikołaj Kawecki, Marek Jaromski, Sławomir Grzymkowski, Bartłomiej Głogowski, Sylwia Gliwa, Stanisław Dembski, Jacek Bursztynowicz, Barbara Bursztynowicz, ks. Marcin Brzeziński, Urszula Bartos-Gęsikowska, Adam Biedrzycki

********************

BARBARA WACHOWICZ

SPOTKANIE Z PISARKĄ

WARSZAWA

2 MARCA 2016

Klub Publicystyki Kulturalnej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich zaprasza na spotkanie z BARBARĄ WACHOWICZ, autorką książek i wystaw poświęconych Wielkim Polakom
2 marca o godz. 16
Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, ul. Foksal 3/5

BARBARA WACHOWICZ – laureatka Orderu „Polonia Mater Nostra Est” – „Polska naszą Matką” „za wyjątkowy dar przekazywania młodzieży skarbów narodowego dziedzictwa”, Nagrody Historyków Polskich „Klio”, Nagrody Św. Brata Alberta „Za wierność Polsce”, Nagrody TOTUS Episkopatu Polski „Dzieło Nowego Tysiąclecia” „za niestrudzone, pełne żarliwości i entuzjazmu propagowanie kultury chrześcijańskiej, patriotyzmu, i pięknej polszczyzny, postaw honoru i prawości zwłaszcza wśród młodego pokolenia Polaków”, ORDERU UŚMIECHU przyznanego przez harcerzy z motywacją: „To dzięki niej zstępują z piedestału Bohaterowie Narodowi i najwięksi twórcy literatury, by stać się nam bliskimi”
Tematem spotkania będą: Tajemnice życia i twórczości autora „Trylogii”, kresowe drogi Adama Mickiewicza i szkockie tropy Fryderyka Chopina, bitewne szlaki Kościuszki w Stanach Zjednoczonych, odkrycia w „najściślejszej ojczyźnie” Stefana Żeromskiego, losy bohaterów „Kamieni na szaniec” i Powstańców Warszawy z legendarnego Batalionu Harcerskiego Armii Krajowej „Zośka” z Jankiem Rodowiczem Anodą i poetą legendą Krzysztofem Kamilem Baczyńskim na czele
„Pod jej piórem, przed jej obiektywem przeszłość nie jest ‚cokolwiek dalej’, lecz zupełnie blisko. Mickiewicz wyjechał przed chwilą, Kościuszko zaraz powróci, Chopin jeszcze gra…
To jest ciągle ta sama Polska. Bezgraniczna. Zaścianek i Europa, ojczyzna i przyswojona sztuką Ojczyzna tworzą jedno wielkie ludzkie uniwersum, oświecone rozumem, ogrzane sercem” – tak ocenia twórczość Barbary Wachowicz ks. prof. Janusz S. Pasierb
„Sukces reportażysty zależy od postawienia właściwych pytań bohaterom. Barbara osiągnęła sukces stawiając pytania najważniejsze, na które odpowiedź jest jedyna – stwierdzenie że najważniejszy jest Bóg, Ojczyzna, Przodkowie, Tradycja. Jako tych którzy przemówili w jej książkach i udzielili jej odpowiedzi na owo pytanie wybrała największych” – to opinia Krzysztofa
Kąkolewskiego

Spotkanie poprowadzi Elżbieta Królikowska-Avis – dziennikarka, pisarka, tłumaczka, autorka książek poświęconych tematyce filmowej, laureatka Nagrody im. Karola Irzykowskiego dla najlepszego krytyka filmowego i Honorowego Wyróżnienia SDP im. Kazimierza Dziewanowskiego

*******************

MATEUSZ WYRWICH

„OBOZY POGARDY”

SPOTKANIE AUTORSKIE

WARSZAWA – SDP

29 STYCZNIA 2016

Oficyna Wydawnicza RYTM zaprasza na uroczystą promocję książki Mateusza Wyrwicha „Obozy pogardy. Komunistyczne obozy represji w Polsce 1944-1956”
Miejsce spotkania: Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich, ul. Foksal 3/5, Warszawa
Kiedy: 29 stycznia

„Obozy pogardy” to wstrząsające studium okrucieństwa w którym opisano losy Polaków zesłanych do obozów pracy na terytorium naszego kraju. Przebywali w nich niepełnoletni, starcy, kobiety w ciąży, matki z niemowlętami… Idea organizowania w Polsce obozów w miejsce hitlerowskich sięga okresu II wojny światowej: w 1944 r. obóz pracy utworzono w poniemieckim obozie na Majdanku, a w 1945 w Auschwitz, wspólnie z więźniami niemieckimi. Tuż po zakończeniu wojny wiele byłych obozów niemieckich zyskało miano obozów karnych. Jednostki NKWD miały nieograniczone uprawnienia do aresztowania potencjalnych przeciwników politycznych; osadzały ich w obozach na Majdanku, w Oświęcimiu, Rembertowie, Mysłowicach…, by w końcu część z nich wywieźć w głąb ZSRS. Szacuje się że w wyniku tych działań zginęło ponad 100 tys. Polaków. Obozy te wzorowano na sowieckich i niemieckich, ogradzano drutami kolczastymi podłączonymi do prądu. Praca w nich trwała po 12–16 godzin na dobę. Pracowano również w niedzielę. Jednym z elementów represji było „dozowanie” więźniom pożywienia
W książce ukazano historię systemu represji o której autor pisze: „Dziś żyje już niewielu więźniów obozów komunistycznych w Polsce. Kilka tysięcy. Może mniej. Odeszli koleją ludzkiego losu. Z tych którzy żyją wielu nie chce opowiadać o tym co przeszli. Do dziś trwa w nich lęk”

*****************

BARBARA STANISŁAWCZYK

KTO SIĘ BOI PRAWDY?

NOWA KSIĄŻKA

SPOTKANIE W WARSZAWIE

Z UDZIAŁEM ANDRZEJA ZYBERTOWICZA

13 PAŹDZIERNIKA 2015

„Serdecznie zapraszamy na panel dyskusyjny wokół książki ‚Kto się boi prawdy? Walka z cywilizacją chrześcijańską w Polsce’
Polska – dwa narody czy dwie kultury?
W spotkaniu udział wezmą autorka książki Barbara Stanisławczyk oraz prof. Andrzej Zybertowicz
Panel poprowadzi Łukasz Warzecha
13 października /wtorek/ godz. 20.15
Aula C w Audytorium Maximum, Kampus Centralny UW, Krakowskie Przedmieście 26/28, Warszawa”

prof. Andrzej Nowak:
Otchłań cywilizacyjnego pęknięcia który odsłania ta książka nie może pozostawić jej czytelnika obojętnym. Autorka precyzyjnie pokazuje jak to pękniecie jest od lat poszerzane żyletką rajfurów pokomunistycznej władzy, ale też jak wpisane jest głęboko w projekt liberalnej nowoczesności, jak dewastuje pojęcia rodziny, patriotyzmu, tradycji. Ta pisana na chłodno książka brzmi jak „ostatni krzyk”, krzyk przestrogi przed przepaścią której żaden most już nie połączy
prof. Zdzisław Krasnodębski:
Dlaczego my, Polacy, tak bardzo jesteśmy podzielni? Dlaczego w Polsce toczy się tak zacięty spór? To książka o polskiej tożsamości i jej ścisłym związku z religią, z katolicyzmem, a także książka o współczesnej kulturze i współczesnym barbarzyństwie, ukazująca uniwersalny charakter polskiego sporu. Tę książkę gorąco zalecam tym wszystkim którzy chcą być świadomymi obywatelami i Polakami
prof. Ryszard Legutko:
Książka Barbary Stanisławczyk jest przejmująco opowiedzianą historią polskiego doświadczenia narodowego od demokracji szlacheckiej do dzisiejszego społeczeństwa masowego – z jego wulgarnością, rozpadem więzi między ludźmi i pogardą dla wysokich ideałów. Opowiedziana historia jest gorzka lecz pod nią tkwi mocne pozytywne przesłanie, mówiące o potrzebie nieustannej troski obywatelskiej o wspólnotę narodową, o suwerenność państwową oraz wartości duchowe, bez których nie przetrwalibyśmy jako wspólnota i których dzisiaj znowu wypada nam bronić
prof. Andrzej Zybertowicz:
Poszukujecie namysłu który podtrzymuje wartości? Namysłu który tu-i-teraz każdego z nas osadza w wielkiej tradycji Cywilizacji Zachodu, który polskość chroni i zarazem szlifuje ją do konfrontacji z wyzwaniami współczesności, to nie odłóżcie tej książki zanim jej nie przeczytacie